Een maand geleden zetten we het nieuwe KSA-jaar in met onze startdag, dat één groot circusfeest werd! Ondertussen hebben we niet stil gezeten. Elke ban had al enkele activiteiten, er was de diavoorstelling van de zomerkampen, de leiding ging op leidingsweekend. Ook met de voorbereiding van evenementen die nog moeten komen, zoals pannenkoekenactie en de herfstweekends, zijn we volop bezig. Toch nemen we graag ook eens de tijd om achteruit te kijken. Daarom schreef kampleider Bert een tekst over het zomerkamp van de -12 in Hulshout (neen, niet Houthulst). Wat een fijne herinnering! 

Op donderdag 2 augustus 2018 vertrokken we vanuit Brugge met 98 gastjes naar het verre Westmeerbeek. Vol enthousiasme en met een brandend verlangen naar het kamp zaten we uren op de trein, tot we afstapten aan het kleine stationnetje van Begijnendijk. Daar was ons brandend verlangen blijkbaar al gepasseerd, aangezien we die week het kwik meerdere keren zagen stijgen tot 38 graden!

Niet tegen te houden door deze hittegolf speelden we er de hele week op los. Herman, de vriendelijke buurman, bood ons zelfs aan om met de volledige groep - wanneer we maar wilden -  gebruik te maken van zijn privézwembad, een aanbod dat we niet afsloegen. Op de derde dag bevonden we ons in het bos, om naar jaarlijkse gewoonte de Zweedse Omloop af te leggen. Ondanks het droge weer vond ons team van ervaren opzetters toch nog diepe modderpoelen, zodat dit er eentje werd om nooit te vergeten! Vuil en vermoeid, maar vooral voldaan, keerden we terug naar het heem om ons af te spoelen en wat te bekomen.

Twee dagen later vond de dagtocht plaats, waarbij we onder de blakende zon stevig doorstapten en allemaal ruim op tijd ons doel bereikten: het Netepark! Onderweg worden de vele obstakels en raadsels vlotjes opgelost en dankzij de perfect aangepaste lengte arriveerde iedere groep binnen 15 minuten van elkaar. Die nacht werd ons echter geen rust geschonken. Een jongknapen-uit-hun-tent-waaiende storm van formaat brak los, dus verplaatsten onze oudste gasten zich naar de refter om daar veilig verder te ronken. Gelukkig vielen er – buiten een hoop natte leidingskleren – geen slachtoffers.

Doorheen deze week keken we uiteraard elke ochtend (Goeiemorgen!) en avond (Goeieavond!) reikhalzend uit naar het grote toneel! We zagen hoe Baron Ruzette en zijn handlangster, Tastrid, probeerden om zijn zus uit de gevangenis te bevrijden, plannen smeedden, banken overvielen, over elkaar vielen, van trappen afvielen… Kortom, het waren een stelletje debielen die uiteindelijk haast flauwvielen toen hun plannen uiteenvielen!

Zo snel komen we al bij de laatste dag en dus ook laatste avond van ons kamp. Dat betekent traditioneel gezien een groot kampvuur, maar door een provinciaal kampvuurverbod werd dit snel omgetoverd tot een grote stapel paletten met theelichtjes en tuinkaarsen, wat mooier was dan het misschien klinkt.

Eens thuisgekomen kan ik alleszins zeggen dat ik zeer tevreden terug kan kijken op een succesvol en aangenaam kamp. Dit zou vanzelfsprekend niet mogelijk zijn zonder de vele vrijwilligers waarop een kamp als dit draait. Daarom een welgemeende dankjewel aan Suus, mijn mede-kampleidster, de voltallige leidingsploeg en aan alle koks! We zien jullie graag volgende zomer terug!

Bert Cappon

Kampleider en toenmalig pagadderleider